Çocukluğumun yokluk yıllarıydı, herşey için uzun uzun beklediğimiz yıllar. Karanlıkta otururduk geceleri, mum ışığında anlatırlardı acıklı hayat hikayelerini. İki elim yanaklarımda usul usul ağlardım yalnız kalmış gurbet gelinlerine. Çocuk kalbim dua ederdi türkülerle evimize gelen geçmişlerine. Annemin sesiyle dinlemiştim bunlardan birini...

Hastane önünde incir ağacı, doktor Bulamadı bana ilacı annem ilacı, baştabip geliyor zehirden acı...

Klibe yorum yapabilmek ya da yapılmış olan yorumları okumak için klibin kendi sayfasına gitmeniz gerekmektedir.